نورباران گنبد آقا - شعر برای امام رضا ع
پارسال در دهه سوم صفر مشهد بودم. جایتان خالی ! از دم صبح هیات شروع به عزاداری میکردند تا ساعت 12 شب صدای عزاداری یک لحظه هم قطع نمی شد. من هم در خیابان نواب نزدیک به حرم بودند و گرچه صداها کمی اذیت می کرد اما به عشق آقا امام رضا ع هیچ ناراحتی نداشتم.
خدا توفیق داد زیارتی کردم و ابیاتی هم سرودم که تقدیم آقا امام رضا و شما می کنم:
نورباران گنبد آقا
مثل یک بارش شهابی بود
شهر در زیر تابش گنبد
مثل یک روز آفتابی بود
کفتران حرم نشسته بر گنبد
بی خیال تمام آدمها
زیر الطاف خاصه حضرت
رسته از بام و دام آدمها
ساعت ضربه ای ندا می داد:
هان که وقت نماز نزدیک است
هان کجایید شاعران جهان؟
مثنوی نیاز نزدیک است
جمعیت قطره قطره دریا شد
موج در پشت موج می آمد
گرچه جایی نبود اما باز
جمعیت فوج فوج می آمد....
ادامه شعر یادم رفته و دفترم هم همراهم نیست...
لطفا نظر هم بگذارید