شیخ محمدحسن زیدآبادی که متولد سالهای 1228 و1234 ه.ق و از معاریف عصر قاجاری بوده
در روستای زید آباد از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان می زیسته است. مسکن شیخ در زیدآباد بوده وآنجا رامدینه دزدان یا مدینه النبی نامیده است شیخ محمدحسن مردی عارف و وارسته و درویش وبی نیاز بوده وزندگی خود را از روضه خوانی وموعظه می گذرانید ومجالست او با حکام بیشتر از جهت احتیاج و تمایل روحی بوده که خود حکام به مجلس او علاقه داشته اند. علاوه برآن داستانهای بسیاری هست که او دراین مجلس همیشه فریاد رس دادخواهان وشفیع درماندگان بوده است. او در راه اصلاح وبهبود اوضاع زمان خویش بسیار میکوشید واز طرف رحمتعلی شاه به دلیل عرفان به لقب (( صفاعلی)) مفتخرشده و نسبت اوبه طایفه مشهور به حیدری که دررفسنجان مسکن داشته اند و بازماندگان واقوام او هنوز در رفسنجان مسکن دارند بر می گردد . درکتاب سدید السلطنه کبابی آمده است نبی السارقین یا شیخ محمدحسن ازاهل زیدآباد سیرجان ، بیشتر ایام زندگانی را درکرمان - در قدیم چون سیرجان مرکز ایالت کرمان بوده، در کتب تاریخی و بعضی کتب جغرافیایی به جای سیرجان، کلمه کرمان که مشهورتر بوده، ذکر شده است - گذرانیده وبیشتر ممالک ایران را سیاحت کرده درنظم ونثر وغزلیات ید طولانی داشته وصاحب سبک بوده ودرشعر به قارانی تخلص می کرده باید دانست که پیغمبر دزدان مسلک درویشی داشته واز دنیا به جز مهر علی چیزی بر نگزید و مافیها را به دزدان بخشید وخود گوید:ادامه مطلب...