همسر شوهرت باش نه مامانش
آقایان نمی خواهند با آنها مثل یک بچه رفتار شود مثلا این رفتارها را از خانمها را نمی پسندند:
1- به نیت کمک کارهای شخصی مرد را انجام می دهند
2- با جمله ها بازی می کنند تا از کلام مرد ناگفته ها را بشنوند
3- فکر می کنند آقایان فراموشکار و کم حافظه و بی حوصله اند
4- آقایان را نکوهش می کنند
5- دائم اشتباهات آقایان را گوشزد می کنند

بهتر است از توانمندیهای شوهرتان با آنها صحبت کنید
کارهایی که خود آقایان می توانند انجام دهند را بگذارید خودشان انجام دهند
به آنها امر و نهی نکنید
آقایان نیاز به تفکر و استدلال دارند، وقتی دوست دارند در تنهایی تفکر کنند مزاحم آنها نشوید

مردها تشنه و محتاج تشکرند در موارد زیر از آنها تشکر کنید:
1- وقتی که کار کوچکی کردند
2- وقتی وظیفه شان را درست انجام دادند از آنها تمجید و تشکر کنید و به آنها آفرین بگویید
خانمها باید محدوده حرف زدن خود را مشخص کنند، وقتی آقایان به شما دل می دهند که بتوانند روی حرفتان تمرکز کنند
اگر نگویید هدفتان از محدوده حرف زدنتان چیست آقایان صحبت نمی کنند
اگر هدف و زمان و حدود را مشخص کنید آقایان با شما حرف می زنند
و اگر همیشه به آنها فرصت بدهید حاضرند حرفتان را بشنوند
مثلا بگویید 5 دقیقه می خوام اتفاقی حرف بزنم
مردها باید تأیید بشنود اگر خواستند کاری انجام دهند به آنها نگویید نه بگویید تو می توانی آن را انجام دهی
مردها باید از جانب خانمها مورد قدردانی قرار گیرند
دست کم روزی یکبار به آنها بگویید از اینکه تو همسر منی خوشحالم

پیامبر چند سکه مهریه کرد؟
مهریه همسران پیامبر چقدر بود؟

مهر السنة یا همان مهریه ای که پیامبر اکرم برای همسران خویش در نظر می گرفت چقدر بود؟
آنچه از روایات بدست می آید این است که مهریه همسران پیامبر حدود 500 درهم بود که معادل 50 دینار است و از آنجایی که هر دینار حدود سه چهارم سکه طلاست
پس مهریه همسران پیامبر حدود 37.5 سکه تمام بهار آزادی! می شود که اگر هر سکه را حدود 200000 تومان در نظر بگیریم مهریه همسران پیامبر 7500000 تومان در می آید!

پس با فرض سکه طلا به قیمت 200000 تومان، مهر السنة یا مهریه زنان پیامبر 37.5 سکه تمام بهار آزادی یا 7 میلیون و 500 هزار تومان بیشتر نبوده است چیزی در حدود قیمت یک پراید سفید بنزین سوز صفر کیلومتر!
که البته شرط محاسبه قیمت سکه در بازار به نرخ روز می باشد.

شنیده ام که آیت الله خامنه ای هم هرجا که قرار است خطبه عقد ازدواج برای زوجهای جوان بخواند اگر بیشتر از 14 سکه تمام بهار آزادی مهریه کرده باشند، حاضر به خواندن خطبه عقد نمی شود!
بیایید به خویش بازگردیم اگر ادعای مسلمانی داریم چرا مثل پیامبر نیستیم؟ چرا با سنتهای رنگ و وارنگ و بدعتها دست و پای مسلمانی خویش را بسته ایم؟
چرا مهریه یکی از معضلات دست و پاگیر ازدواج جوانان شده است؟
واقعا داریم به چه سویی حرکت می کنیم؟ نیتها خدایی است یا اقتصادی؟

مقایسه آثار تربیت دینی و غیر دینی:

تربیت دینی به بعضی از ابعاد وجودی انسان می پردازد
تربیت غیردینی به تمام ابعاد وجودی انسان می پردازد

تربیت دینی انسان را محبوب آسمان ها و زمین می کند
به فرموده قرآن: به مرگ فرعون، چشم آسمان ها و زمین گریه نکرد!
تربیت دینی افرادی را می سازد که در نبودشان چشم زمین و آسمان گریان می شود، افرادی که محبوب زمین و آسمانند مثل امام حسین ع

در تربیت غیردینی مرگ نقطه ضعف است و تلاش در جهت به تأخیر انداختن آن است
در تربیت دینی مرگ، شروعی بر ادامه زندگی است.مرگ تولدی دیگر است و برتر از همه انواع مرگ، شهادت است که افتخار انسان است

در تربیت غیردینی کمالاتی موجود است اما ارتفاع این کمالات زیاد بالا نیست
در تربیت دینی کمالاتی موجود است که ارتفاع آنان فوق تصور است:
رسد آدمی به جایی که بجز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت

در تربیت غیردینی افراد کمتری را می توان با هم جهت کارهای بزرگ هماهنگ کرد
در تربیت دینی می توان افراد بیشتری را جهت اهداف متعالی هماهنگ کرد

در تربیت غیر دینی خوب بودن غریب می ماند و انگیزه ای قوی ندارد
در تربیت دینی خوب بودن همواره با انگیزه الهی تقویت می شود

تربیت غیردینی حُسن و عیب را همزمان به ما می دهد
تربیت دینی تنها به ما حّسن می دهد و با آسیب شناسی از رویش عیب در کنار آن خوبی، جلوگیری می کند مثلا: تمرین خوبی بی منت
صدقات خود را با منت گذاشتن باطل نکنید   قرآن کریم

تربیت دینی انسان را برای خودشکوفایی تعلیم می دهد در واقع علم در بستر فرهنگی دینی بهتر رشد می کند تا در بستر نظام سرمایه داری

امیدوارم توانسته باشم بذر تفکر را در ذهن کنجکاو شما کاشته باشم
مهم نیست که گودالی کوچک باشی یا اقیانوسی بزرگ، زلال که باشی آسمان در توست

عقاب زمینی !

مردی تخم عقابی پیدا کرد و آن را در لانه مرغی گذاشت.
عقاب با بقیه جوجه ها از تخم بیرون آمد و با آنها بزرگ شد.
در تمام زندگی اش او همان کارهایی را انجام داد که مرغها می کردند؛ برای پیدا کردن کرمها و حشرات زمین را می کند و قدقد می کرد و گاهی با دست و پا زدن بسیار کمی در هوا پرواز می کرد.
سالها گذشت و عقاب خیلی پیر شد.
روزی پرنده باعظمتی را بالای سرش بر فراز آسمان ابری دید. او با شکوه تمام، با یک حرکت جزیی بالهای طلایییش برخلاف جریان شدید باد پرواز می کرد.
عقاب پیر بهت زده نگاهش کرد و پرسید: « این کیست؟ »
همسایه اش پاسخ داد: این یک عقاب است. سلطان پرندگان. او متعلق به آسمان است و ما زمینی هستیم.
عقاب مثل یک مرغ زندگی کرد و مثل یک مرغ مُرد زیرا فکر می کرد یک مرغ است!

کبوتر بدون بال!
با سنگها بگو که چه اندیشه میکنید؟

حتی بدون بال کبوتر، کبوتر است